Numer inwentarzowy: 8.4.2008. Stary numer inwentarzowy: 8.4.2008.
Nazwa przedmiotu: Dysk do garnka na mleko. Strażnik mleka. Opis przedmiotu: Krążek z białej, szkliwionej porcelany z wewnętrzną i zewnętrzno krawędzią na powierzchni. Podpis: „tejőr” Materiał: porcelana Stan: nienaruszony Rozmiar: średnica: 8cm Miejsce pozyskania: Balatonfüred [Węgry] […] Miejsce używania: Pápa [Węgry} […]
Cóż za osobliwa rzecz jest przed Tobą! To, co widzicie na obrazku, to okrągły dysk z podwyższonym brzegiem i wycięciem po jednej stronie. Na powierzchni obiektu znajduje się napis „wierzch”. Na pierwszy rzut oka ten metalowy przedmiot przypomina pokrywę lub maszynę w jakimś środowisku przemysłowym; jednakże tym prostym przedmiotem jest sprzęt kuchenny używany w kuchniach Związku Radzieckiego. Jego zastosowanie wiąże się z jednym z najbardziej ukochanych produktów narodu radzieckich i mieszkańców Azji Środkowej – mlekiem.
Zainteresowanie obiektem wynika z kilku powodów. Strażnik mleka odzwierciedla wczesne wspomnienia, jakie pozostają w radzieckiej Azji, jako że jesteśmy ostatnim pokoleniem urodzonym w Radzieckim Kazachstanie. Co jednak ważniejsze, wierzymy, że ten niewielki przedmiot podkreśla rolę kobiety w strukturze rodziny i systemie społecznym i uważamy, że ważne jest, aby to podkreślić na danej wystawie. Z drugiej strony cel narzędzia nakreśla znaczenie mleka i jego wykorzystania na obszarze Azji Centralnej. Prowadzi także do jednego z głównych rytuałów w kulturze środkowoazjatyckiej – picia herbaty w gronie rodziny, bliskich przyjaciół, drogich gości. Każdy region realizuje ten rytuał na swój niepowtarzalny sposób: zielona herbata w małych pialach [czarkach] nawiązuje do gorącego lata w Uzbekistanie, czarna herbata z mlekiem towarzyszy rodzinom na bezkresnych stepach Kazachstanu. Wreszcie zastosowanie tego obiektu w czasach radzieckich czyni go ekscytującym artefaktem radzieckiego środowiska domowego – mówi o nim nie tylko poprzez reprezentację wizualną, ale także za pomocą środków dźwiękowych, rozszerzając artefakt na obiekt dźwiękowy, który definiuje wszystkie wymienione powyżej.
Uprawianą w Kazachstanie, powszechną tradycją było picie herbaty ze świeżo zagotowanym mlekiem. Wszyscy pokochali bogatą w smaku i piękną kolorystycznie kazachską mleczną herbatę! W obecności gości była to cała wyjątkowa uroczystość, podczas której z dużego drewnianego kredensu wyjmowano kolorowe piale [czarki], w rondelku zaparzono czarną herbatę i świeżo zagotowane mleko było gotowe do spożycia. Jeśli jednak cofniemy się pamięcią do czasu, który nastąpił zaledwie kilka godzin przed przybyciem gości – kuchnia była najbardziej chaotycznym miejscem na ziemi! Było tam pełno przedmiotów i dźwięków porozrzucanych po całym pomieszczeniu, których jeszcze nie można było połączyć. I trzeba przyznać, że gotowanie mleka w kuchni radzieckiej miało swój specyficzny dźwięk.
Być może krajobraz dźwiękowy obiektu wskazuje na rolę kobiety w sowieckiej kuchni – radziecka kobieta musiała dominować nad wszystkim w domu. Dlatego przejmowanie kontroli nad wieloma sprawami na raz i bycie wielozadaniowym zostało w pewnym stopniu wpisane w kulturę sowieckiej kobiecości.
Takie urządzenie jak strażnik mleka – produkowane masowo narzędzie mające na celu odciążenie gospodarstwa domowego, zaoferowano kobietom w Związku Radzieckim dopiero w drugiej połowie XX wieku. Funkcja urządzenia była dokładnie taka, jak nazwa wskazuje, a jego wyraźny dźwięk powstawał w wyniku nagrzewania się przedmiotu przed momentem, w którym mleko miało się zagotować, osłona mleka zapobiegała wygotowaniu się mleka.
I. F. Ivankovitser wynalazł narzędzie w 1921 r., patent uzyskano w 1929 r. (patent nr 10362 z 31 lipca 1929 r. na 15 lat). Radzieccy strażnicy mleka byli wykonani z porcelany, aluminium i stali nierdzewnej. Od tego momentu ich koszt zakupu zmienił się z 21 kopiejek na 1 rubel 50 kopiejek.
Oczywiście o popularności urządzenia nie zadecydowała tylko dostępność narzędzia, ale także rozpowszechnienie napoju, z którym najlepiej się sprawdzało – mleka. Nie trzeba dodawać, że rytuał dzielenia się napojem mlecznym, napojem na bazie mleka lub na jego bazie jest integralną częścią kultury Kazachstanu. Tutaj herbata mleczna zajmuje szczególne miejsce w każdym domu i jest przygotowywana wyjątkowo.
Bibliografia:
Milk Guard, Krótka encyklopedia gospodarstwa domowego, pod redakcją A.I. Reviny. – M .: Encyklopedia radziecka, 1960
Lena Pozdnyakova jest niezależną artystką i kuratorką z Kazachstanu, początkującą badaczką na UCLA i doktorantką na Freie Universität Berlin Alexandra Tsay jest niezależną kuratorką i badaczką interesującą się interdyscyplinarnym podejściem do analizy i teoretyzowania sztuki współczesnej w Azji Środkowej. Eldar Tagi, niezależny kompozytor i artysta dźwiękowy z Kazachstanu zainteresowany skomplikowaną dynamiką pomiędzy kultowymi obiektami, przestrzeniami i dźwiękiem. Eldar Tagiyev jest artystą dźwiękowym, niezależnym muzykiem i badaczem.
Obiekt miesiąca lipiec 2021 strażnik mleka z czterolistną koniczyną
Strażnik mleka „Milchwunder”, zbiory Archiwum Werkbundu – Museum der Dinge, fot. Armin Herrmann.
Ten porcelanowy krążek jest przedmiotem gospodarstwa domowego, który nie jest już powszechny – to strażnik mleka [niem. Milchwächter]. Kiedy gotuje się mleko, umieszcza się je na dnie garnka i podczas nagrzewania wydaje trzaskający dźwięk, wskazując temperaturę wrzenia. Celem tego alarmu jest zapobieganie wykipieniu.
Strażnicy mleka są dziś prawie nieznani. Są wykonani z wytrzymałych materiałów, takich jak porcelana lub stal nierdzewna, ponieważ muszą wytrzymywać wysokie temperatury, ale nie powinny rdzewieć. Nie wiadomo, kiedy i w jakim kontekście wynaleziono strażników mleka.
Museum der Dinge [pol. Muzeum Rzeczy] otrzymało niedawno obszerną, prywatną kolekcję historycznych strażników mleka. Na tym okazie można zobaczyć czterolistną koniczynę. Te rzadkie mutacje są uważane za symbole szczęścia w kulturach zachodnich i wywodzą się z chrześcijańskiej legendy. Zgodnie z tym biblijna postać Ewa miała zabrać ze sobą czterolistną koniczynę, gdy została wypędzona z raju. W ten sposób liść koniczyny stał się symbolem rajskiego szczęścia.
Grzechotanie jest nie tylko częścią rzemiosła, ale także naszego obiektu miesiąca lutego, czyli strażnika mleka [niem. Milchwächter].
To sprawdzona i niezawodna pomoc kuchenna, która po umieszczeniu w garnku ostrzega o zagotowaniu się mleka lub wody, grzechocząc o dno garnka. Zasada jest tak prosta, jak genialna: rosnące pęcherzyki powietrza powodują, że czujnik mleka porusza się i zaczyna grzechotać. Teraz uważny słuchacz musi przejąć inicjatywę, ponieważ sam monitor mleka nie zapobiegnie jego wykipieniu.
Zarówno kompletna, jak i fragmenty strażnika mleka była częścią naszej aktualnej wystawy „Odłamki”, na której Werkbundarchiv – Museum der Dinge wraz z artystami Sonyą Schönberger i Christofem Zwienerem kwestionowało materialną reprezentację pamięci w odnalezionym odłamku i muzeum obiekcie. Wystawę można było oglądać w muzeum od 6 grudnia 2013 do 3 marca 2014 roku.
Twórca: Rodrey Lokalizacja: Obecnie nie eksponowany Używane: Stany Zjednoczone: Massachusetts, Cambridge Zobacz więcej przedmiotów w: Życie domowe i społeczne: Zawody, Kuchnia Julii Child […] Sposób pozyskania: Dar Julii Chilld Źródło danych: Narodowe Muzeum Historii Amerykańskiej Numer identyfikacyjny: 2001.0253.0226 Numer katalogowy: 2001.0253.0226 Numer dostępowy: 2001.0253 Nazwa obiektu: Krążek zapobiegający wykpieniu [ang. Anti Boil Disk] Opis przedmiotu: Metal, emaliowany (całościowo) Wymiary: Ogólne: 8 cm; x 3 1/8 cala […]